محیط کشت XLD آگار میرمدیا

✓✓✓ تیم توان گستر خسروی همواره در تلاش است تا با ارائه اطلاعات دقیق و کامل از محصولات به انتخاب نهایی شما عزیزان یاری رساند.✓✓✓

 

 

✓ XLD Agar (Xylose Lysine Deoxycholate Agar) یک محیط کشت انتخابی و افتراقی است که برای جداسازی و شناسایی شیگلا و سالمونلا از نمونه‌های مدفوع و سایر نمونه‌های بالینی استفاده می‌شود. این محیط به دلیل توانایی تمایز بین گونه های مختلف باکتری های روده ای، خصوصا سالمونلا و شیگلا از E. coli و سایر اعضای خانواده انتروباکتریاسه ارزش بالایی دارد.

 

✓ ترکیبات اصلی XLD Agar:

• Xylose: یک قند قابل تخمیر که توسط بسیاری از انتروباکتریاسه ها تخمیر می شود.

• Lysine: یک آمینو اسید که در متابولیسم برخی از باکتری ها نقش دارد. دکربوکسیلاسیون لیزین باعث تغییر pH محیط می شود.

• Deoxycholate: یک نمک صفراوی که به عنوان عامل بازدارنده رشد بسیاری از باکتری‌های گرم مثبت و برخی باکتری‌های گرم منفی غیر هدف عمل می‌کند.

• Lactose: قند قابل تخمیر که برای تمایز بیشتر باکتری‌ها استفاده می شود.

• Sucrose: قند قابل تخمیر که به عنوان منبع انرژی اضافی عمل می‌کند.

• Phenol red: یک معرف pH که در محیط قلیایی زرد و در محیط اسیدی قرمز یا نارنجی است.

• Sodium thiosulfate: منبع سولفور برای تولید هیدروژن سولفید (H2S).

• Ferric ammonium citrate: برای تشخیص تولید هیدروژن سولفید، با تولید رسوب سیاه رنگ.

• Agar: عامل جامد کننده.

 

✓ مکانیسم عمل:

XLD Agar هم انتخابی و هم افتراقی است:

• انتخابی: دزوکسی کولات موجود در محیط، رشد بسیاری از باکتری‌های گرم مثبت و بعضی باکتری‌های گرم منفی غیر هدف را مهار می‌کند.

• افتراقی: این محیط به دلیل وجود قندهای قابل تخمیر (زیلوز، لاکتوز و ساکاروز) و لیزین، به تفکیک باکتری ها بر اساس توانایی متابولیسم این ترکیبات کمک می کند.

• تخمیر زیلوز: بسیاری از انتروباکتریاسه ها زیلوز را تخمیر می کنند، منجر به تولید اسید و تغییر رنگ محیط به زرد می شوند.

• دکربوکسیلاسیون لیزین: سالمونلا قادر به دکربوکسیلاسیون لیزین است، که منجر به قلیایی شدن محیط و تغییر رنگ محیط به قرمز می شود، حتی اگر ابتدا زیلوز را تخمیر کرده باشد.

• تخمیر لاکتوز و ساکاروز: E. coli و برخی از باکتری های دیگر لاکتوز و ساکاروز را تخمیر می کنند و کلونی های زرد رنگ تولید می کنند.

• تولید H2S: برخی از باکتری ها، از جمله سالمونلا، هیدروژن سولفید تولید می کنند که با سولفات آهن واکنش می دهد و رسوب سیاه رنگ تولید می‌کند.

 

✓ روش انجام آزمایش:

• تهیه محیط XLD Agar طبق دستورالعمل.

• محیط را در پلیت‌های استریل بریزید و اجازه دهید جامد شود.

• نمونه‌های مدفوع یا سایر نمونه‌های بالینی را بر روی سطح محیط کشت تلقیح کنید.

• پلیت‌ها را به صورت وارونه در دمای 35-37 درجه سانتی‌گراد به مدت 24-48 ساعت انکوبه کنید.

• کلونی‌ها را بر اساس رنگ و شکل بررسی کنید.

 

✓ تفسیر نتایج حاصل از محیط کشت XLD Agar به چه نحوی است؟

• کلونی‌های قرمز: معمولاً نشان‌دهنده سالمونلا هستند (به دلیل دکربوکسیلاسیون لیزین). ممکن است کلونی های قرمز رنگ با مرکز سیاه وجود داشته باشند که نشان از تولید H2S است.

• کلونی‌های زرد: نشان‌دهنده E. coli و دیگر باکتری‌های تخمیرکننده لاکتوز و/یا ساکاروز است.

• کلونی‌های بی‌رنگ یا شفاف: ممکن است نشان دهنده شیگلا باشد، زیرا شیگلا قندهای موجود در محیط را تخمیر نمی‌کند.

 

✓ کاربردها:

• جداسازی و شناسایی سالمونلا و شیگلا از نمونه‌های مدفوع و سایر منابع.

• بررسی کیفیت میکروبیولوژی مواد غذایی.

 

✓ مزایا:

• انتخاب‌پذیری و افتراقی بالا برای سالمونلا و شیگلا.

• تشخیص نسبتا آسان.

 

✓ محدودیت‌ها:

• شناسایی قطعی گونه‌های باکتریایی تنها با استفاده از XLD Agar امکان پذیر نیست و نیاز به آزمایش های بیوشیمیایی تایید کننده دارد.

• ممکن است برخی از باکتری‌های غیرهدف نیز در این محیط رشد کنند.