
محیط کشت سیمون سیترات آگار میرمدیا
ویژگیهای محصول
1,875,000 تومان
✓ محیط کشت سیمون سیترات آگار (Simmons Citrate Agar) یک محیط کشت تعریف شده (Defined Medium) است که به طور گسترده در آزمایشگاههای میکروبیولوژی برای تشخیص توانایی باکتریها در استفاده از سیترات به عنوان منبع کربن استفاده میشود. این محیط به ویژه برای تمایز بین باکتریهای گرم منفی رودهای (Enterobacteriaceae) مفید است.
✓ محیط Simmons Citrate Agar حاوی ترکیبات زیر است:
• سیترات سدیم: منبع کربن.
• سولفات آمونیوم: منبع نیتروژن.
• فسفات دیپتاسیم: بافر.
• کلرید سدیم: حفظ تعادل اسمزی.
• سولفات منیزیم: کوفاکتور آنزیمی.
• آگار: عامل جامد کننده.
• بروموتیمول بلو (Bromothymol Blue): شناساگر pH.
✓ مکانیسم عمل و نحوه تفسیر نتایج:
••• استفاده از سیترات:
باکتریهایی که قادر به استفاده از سیترات به عنوان منبع کربن هستند، آنزیم سیترات لیاز (Citrate lyase) را تولید میکنند. این آنزیم سیترات را به پیروات و سایر ترکیبات واسطه متابولیزه میکند.
••• تغییر pH:
در طی متابولیسم سیترات، باکتریها آمونیوم (NH4+) را از سولفات آمونیوم به عنوان منبع نیتروژن مصرف میکنند. مصرف آمونیوم باعث افزایش pH محیط میشود و آن را قلیایی میکند.
••• تغییر رنگ شناساگر pH:
• بروموتیمول بلو یک شناساگر pH است که در pHهای مختلف رنگهای متفاوتی دارد:
• در pH خنثی تا اسیدی: سبز
• در pH قلیایی: آبی
•• نتیجه مثبت: اگر باکتری قادر به استفاده از سیترات باشد، pH محیط افزایش مییابد و رنگ محیط از سبز به آبی تغییر میکند.
•• نتیجه منفی: اگر باکتری قادر به استفاده از سیترات نباشد، هیچ تغییری در pH رخ نمیدهد و رنگ محیط سبز باقی میماند.
✓ کاربردها:
• تمایز باکتریهای گرم منفی: به ویژه در خانواده Enterobacteriaceae، برای تمایز گونهها بر اساس توانایی استفاده از سیترات.
• شناسایی باکتریهای محیطی: برای شناسایی باکتریها در نمونههای محیطی مانند آب و خاک.
✓ مزایا:
• محیط تعریف شده: ترکیبات محیط به طور دقیق مشخص شدهاند.
• سهولت استفاده: تلقیح و تفسیر نتایج آسان است.
• تشخیص واضح: تغییر رنگ به آبی نشان دهنده نتیجه مثبت به طور واضح است.
✓ محدودیتها:
• نیاز به تلقیح مناسب: برای اطمینان از نتیجه درست، باید تلقیح به درستی انجام شود.
• رشد ضعیف برخی باکتریها: برخی از باکتریها ممکن است در این محیط رشد ضعیفی داشته باشند.
• نیاز به آزمایشهای تکمیلی: برای شناسایی قطعی، آزمایشهای تکمیلی دیگری نیز لازم است.