کیت بیوشیمی آمیلاز (Amylase) برند PTS حجم ۱۰۰ میلی

✓ کیت بیوشیمی آمیلاز برای اندازه‌گیری میزان آنزیم آمیلاز در سرم خون استفاده می‌شود. آمیلاز یک آنزیم گوارشی است که در پانکراس و غدد بزاقی تولید می‌شود و نقش مهمی در هضم کربوهیدرات‌ها دارد.

 

✓ اهمیت بالینی:

سطح آمیلاز در خون می‌تواند به تشخیص و پیگیری بیماری‌های مختلف کمک کند. افزایش قابل توجه آمیلاز در خون معمولاً نشان‌دهنده التهاب یا آسیب به پانکراس (پانکراتیت) است. اما افزایش آمیلاز به تنهایی برای تشخیص قطعی پانکراتیت کافی نیست و باید با سایر علائم و یافته‌های بالینی و آزمایشگاهی بررسی شود.

 

✓ موارد افزایش آمیلاز:

پانکراتیت: این شایع‌ترین علت افزایش آمیلاز است. التهاب پانکراس باعث می‌شود آمیلاز به خون نشت کند.

سایر بیماری‌های پانکراس: مانند تومورها، کیست‌ها و التهاب‌های دیگر

بیماری‌های صفراوی: در موارد نادر، انسداد مجاری صفراوی می‌تواند باعث افزایش آمیلاز شود.

بیماری‌های گوارشی: در برخی بیماری‌های گوارشی، مانند انسداد روده، آمیلاز می‌تواند افزایش یابد.

بیماری‌های کلیوی: در بیماری‌های کلیوی پیشرفته، سطح آمیلاز می‌تواند افزایش یابد.

بیماری‌های تنفسی: در برخی موارد عفونت‌های تنفسی، آمیلاز افزایش می‌یابد.

برخی داروها: برخی داروها می‌توانند بر سطح آمیلاز تاثیر بگذارند.

 

✓ موارد کاهش آمیلاز:

کاهش سطح آمیلاز در خون کمتر از افزایش آن شایع است و ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

 

سوء تغذیه: کمبود مواد مغذی ضروری برای تولید آمیلاز.

بیماری‌های مزمن: در برخی بیماری‌های مزمن، سطح آمیلاز کاهش می‌یابد.

برخی داروها: برخی داروها می‌توانند بر سطح آمیلاز تاثیر بگذارند.

 

✓ ملاحظات مهم:

زمان نمونه‌گیری: زمان نمونه‌گیری خون برای اندازه‌گیری آمیلاز می‌تواند بر نتایج تأثیر بگذارد.

سایر آزمایشات: برای تشخیص قطعی بیماری، اندازه‌گیری آمیلاز باید با سایر آزمایشات، مانند لیپاز، و یافته‌های بالینی بیمار ترکیب شود.

همزمان با دیگر تست ها: اندازه‌گیری آمیلاز اغلب با اندازه‌گیری لیپاز انجام می‌شود، زیرا لیپاز نیز آنزیمی است که در پانکراس تولید می‌شود و افزایش آن می‌تواند نشانه‌ای قوی از پانکراتیت باشد.

سطح آمیلاز در بزاق: گاهی اوقات، سطح آمیلاز بزاق نیز اندازه‌گیری می‌شود، که می‌تواند در تشخیص برخی بیماری‌ها مفید باشد.

 

✓ جمع بندی:

کیت بیوشیمی آمیلاز ابزاری مهم برای ارزیابی سلامت پانکراس و تشخیص احتمالی پانکراتیت است، اما برای تشخیص قطعی بیماری به تنهایی کافی نیست و باید با سایر آزمایشات و یافته‌های بالینی مورد بررسی قرار گیرد.