کیت بیوشیمی آهن PTS حجم ۱۵۰ میلی لیتر

کیت بیوشیمی آهن ابزاری آزمایشگاهی است که برای اندازه‌گیری کمی غلظت آهن در نمونه‌های بیولوژیکی مانند سرم یا پلاسما استفاده می‌شود. اندازه‌گیری آهن برای ارزیابی وضعیت آهن بدن، تشخیص کم‌خونی فقر آهن، تشخیص بیماری‌های مرتبط با اضافه بار آهن (مانند هموکروماتوز) و پایش اثربخشی درمان‌های مرتبط با آهن ضروری است.

 

✓آهن چیست و چرا اندازه‌گیری آن مهم است؟

آهن یک ماده معدنی ضروری برای بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن است. مهمترین نقش آهن شرکت در ساخت هموگلوبین است، پروتئینی که در گلبول‌های قرمز خون یافت می‌شود و اکسیژن را از ریه‌ها به سایر قسمت‌های بدن حمل می‌کند. آهن همچنین در ساخت میوگلوبین (پروتئین ذخیره کننده اکسیژن در عضلات) و بسیاری از آنزیم‌ها نقش دارد.

 

کمبود آهن می‌تواند منجر به کم‌خونی فقر آهن شود که با علائمی مانند خستگی، ضعف، تنگی نفس و سردرد همراه است. از طرف دیگر، اضافه بار آهن می‌تواند به اندام‌های مختلف بدن آسیب برساند، از جمله کبد، قلب و پانکراس.

 

✓اصول اندازه‌گیری آهن در کیت‌های بیوشیمیایی:

اندازه‌گیری آهن معمولاً به روش کالریمتری انجام می‌شود. این روش شامل مراحل زیر است:

 

آزاد سازی آهن از پروتئین‌ها: ابتدا آهن موجود در نمونه از پروتئین‌های متصل به آن (مانند ترانسفرین) جدا می‌شود. این کار معمولاً با استفاده از یک عامل کاهنده (مانند اسید آسکوربیک) و یک عامل آزاد کننده (مانند اسید هیدروکلریک) انجام می‌شود.

 

احیای آهن (III) به آهن (II): آهن موجود در نمونه معمولاً به صورت آهن (III) است. برای واکنش با معرف رنگی، آهن باید به آهن (II) احیا شود. این کار معمولاً با استفاده از یک عامل احیا کننده (مانند هیدروکسیلامین) انجام می‌شود.

 

واکنش با معرف رنگی: آهن (II) با یک معرف رنگی (مانند فرروزین، باتوفرروزین یا تری‌پیریدیل تریازین (TPTZ)) واکنش داده و یک کمپلکس رنگی تشکیل می‌دهد.

 

اندازه‌گیری جذب: شدت رنگ تولید شده مستقیماً با غلظت آهن متناسب است و توسط اسپکتروفتومتر اندازه‌گیری می‌شود.

 

✓اجزای اصلی کیت بیوشیمی آهن:

محلول آزاد کننده آهن: شامل عامل کاهنده (مانند اسید آسکوربیک) و عامل آزاد کننده (مانند اسید هیدروکلریک).

محلول احیا کننده: شامل عامل احیا کننده (مانند هیدروکسیلامین).

محلول معرف رنگی: شامل معرف رنگی (مانند فرروزین، باتوفرروزین یا TPTZ).

محلول استاندارد آهن: محلول با غلظت مشخص آهن برای کالیبراسیون دستگاه و اطمینان از صحت نتایج.

محلول بافر: برای حفظ pH مناسب واکنش.

دستورالعمل: راهنمای کامل روش انجام آزمایش.

 

✓روش انجام آزمایش:

آماده‌سازی نمونه: نمونه‌های سرم یا پلاسما باید طبق دستورالعمل کیت آماده شوند. معمولاً توصیه می‌شود که نمونه‌ها ناشتا باشند.

کالیبراسیون دستگاه: دستگاه اسپکتروفتومتر با استفاده از محلول استاندارد آهن کالیبره می‌شود.

انجام واکنش: مقدار مشخصی از محلول آزاد کننده آهن، محلول احیا کننده و محلول معرف رنگی با نمونه مخلوط می‌شود.

انکوباسیون: مخلوط در دمای مشخصی انکوبه می‌شود تا واکنش انجام شود.

اندازه‌گیری جذب: جذب نوری محلول در طول موج مشخص با استفاده از اسپکتروفتومتر اندازه‌گیری می‌شود.

محاسبه غلظت آهن: غلظت آهن در نمونه با استفاده از منحنی استاندارد یا فرمول‌های محاسباتی خاص محاسبه می‌شود.

 

✓کاربردهای کیت بیوشیمی آهن:

ارزیابی وضعیت آهن بدن: تعیین سطح آهن سرم برای ارزیابی وضعیت آهن بدن و تشخیص کمبود یا اضافه بار آهن.

تشخیص کم‌خونی فقر آهن: تشخیص کم‌خونی فقر آهن (شایع‌ترین نوع کم‌خونی) همراه با سایر آزمایشات (مانند فریتین و ظرفیت اتصال آهن).

تشخیص بیماری‌های مرتبط با اضافه بار آهن: تشخیص بیماری‌هایی مانند هموکروماتوز (اختلال ارثی که منجر به تجمع آهن در بدن می‌شود).

پایش درمان‌های مرتبط با آهن: بررسی اثربخشی مکمل‌های آهن در درمان کم‌خونی فقر آهن یا بررسی اثربخشی درمان‌های کاهش دهنده آهن در بیماری‌های مرتبط با اضافه بار آهن.

بررسی علل خستگی: اندازه‌گیری سطح آهن سرم می‌تواند به بررسی علل خستگی کمک کند، زیرا کمبود آهن یکی از علل شایع خستگی است.

 

✓مزایا:

دقت: روش‌های اندازه‌گیری آهن معمولاً دقیق و قابل اعتماد هستند.

سرعت: آزمایش نسبتاً سریع انجام می‌شود.

دسترسی: کیت‌ها به راحتی در دسترس هستند.

 

✓محدودیت‌ها:

نیاز به تجهیزات: برای انجام آزمایش به اسپکتروفتومتر نیاز است.

تداخلات: برخی داروها و مواد می‌توانند با آزمایش تداخل داشته باشند.

تنوع روزانه: سطح آهن سرم می‌تواند در طول روز متفاوت باشد، بنابراین توصیه می‌شود که آزمایش در زمان مشخصی از روز انجام شود.

 

✓نکات مهم:

همیشه دستورالعمل کیت را به دقت مطالعه کنید.

از کیت‌های با تاریخ انقضای معتبر استفاده کنید.

هنگام انجام آزمایش، نکات ایمنی را رعایت کنید.

برای اطمینان از صحت نتایج، از محلول‌های کنترل کیفیت استفاده کنید.

قبل از انجام آزمایش، از ناشتا بودن بیمار اطمینان حاصل کنید (معمولاً 12-14 ساعت ناشتا بودن توصیه می‌شود).

نتایج آزمایش آهن باید در کنار سایر آزمایشات مرتبط با آهن (مانند فریتین، ظرفیت اتصال آهن و اشباع ترانسفرین) تفسیر شوند.