محیط کشت آماده هکتون/XLD/ مک کانکی آگار پلیت ۸ سه خانه

این محصول در بسته بندی ۵ عددی به فروش می رسد.

• نکات طلایی خرید محیط کشت آماده هکتون/ ایکس ال دی/ مک کانکی آگار پلیت ۸ چیست

• ارزانترین قیمت محیط کشت آماده هکتون و XLD و مک کانکی آگار پلیت ۸ سه خانه

✓ محیط کشت آماده هکتون اینتریک چیست 

✓ محیط کشت آماده ایکس ال دی چیست

✓ محیط کشت آماده مک کانکی آگار چیست 

✓ مزایا و محدودیت های هر کدام از آنها چیست

✓ ویژگی های محیط کشت آماده هکتون اینتریک و ایکس ال دی و مک کانکی آگار چیست 

 

محیط کشت هکتون اینتریک:

محیط کشت هکتون اینتریک (Hektoen Enteric Agar - HEA) یک محیط کشت انتخابی و تفریقی است که به طور گسترده در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی برای جداسازی و شناسایی باکتری‌های گرم منفی روده‌ای، به ویژه Salmonella و Shigella از نمونه‌های بالینی، مواد غذایی و محیطی استفاده می‌شود. این محیط با مهار رشد بسیاری از باکتری‌های دیگر و با استفاده از شاخص‌های رنگی، امکان تشخیص آسان کلنی‌های Salmonella و Shigella را فراهم می‌کند.

 

مکانیزم عمل و ترکیبات:

محیط کشت هکتون اینتریک حاوی ترکیبات مختلفی است که هر کدام نقش خاصی در ایجاد خاصیت انتخابی و تفریقی محیط دارند:

نمک‌های صفراوی (Bile Salts): این ترکیبات به عنوان عوامل انتخابی عمل کرده و رشد بسیاری از باکتری‌های گرم مثبت و برخی از باکتری‌های گرم منفی غیر روده‌ای را مهار می‌کنند. این به Salmonella و Shigella اجازه می‌دهد تا در محیط رشد کنند، در حالی که باکتری‌های دیگر مانند E. coli به طور قابل توجهی مهار می‌شوند.

لاکتوز، ساکارز و سالیسین: این سه قند به عنوان منابع کربن برای باکتری‌ها عمل می‌کنند. باکتری‌هایی که قادر به تخمیر این قندها هستند، اسید تولید می‌کنند که باعث تغییر رنگ شاخص pH می‌شود.

تیوسولفات سدیم: این ماده به عنوان منبع گوگرد عمل می‌کند و توسط برخی از باکتری‌ها مانند Salmonella به سولفید هیدروژن (H2S) تبدیل می‌شود.

سیترات آهن: این ترکیب به عنوان شاخص برای تشخیص تولید سولفید هیدروژن (H2S) عمل می‌کند. H2S تولید شده با سیترات آهن واکنش داده و رسوب سیاه رنگ سولفید آهن ایجاد می‌کند که باعث سیاه شدن مرکز کلنی می‌شود.

بروم تیمول بلو و اسید فوشین: این دو رنگ به عنوان شاخص‌های pH عمل می‌کنند. در pH خنثی تا قلیایی، رنگ محیط آبی-سبز است، در حالی که در pH اسیدی، رنگ محیط زرد یا صورتی می‌شود.

 

نحوه افتراق باکتری‌ها:

Salmonella: معمولاً کلنی‌های آبی-سبز با مرکز سیاه (به دلیل تولید H2S) ایجاد می‌کنند.

Shigella: کلنی‌های آبی-سبز بدون مرکز سیاه ایجاد می‌کنند، زیرا این باکتری قادر به تولید H2S نیست.

باکتری‌های تخمیرکننده لاکتوز/ساکارز/سالیسین (مانند E. coli): کلنی‌های زرد یا نارنجی ایجاد می‌کنند، زیرا تخمیر قندها باعث تولید اسید و تغییر رنگ شاخص pH می‌شود.

 

کاربردها:

محیط کشت هکتون اینتریک به طور گسترده در آزمایشگاه‌های میکروب‌شناسی بالینی برای موارد زیر استفاده می‌شود:

جداسازی و شناسایی Salmonella و Shigella از نمونه‌های مدفوع: این محیط به طور معمول در تشخیص بیماری‌های اسهالی مانند سالمونلوز و شیگلوز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بررسی کیفیت آب و مواد غذایی: محیط هکتون اینتریک برای تشخیص حضور باکتری‌های Salmonella و Shigella در نمونه‌های آب و مواد غذایی استفاده می‌شود.

 

محدودیت‌ها:

محیط هکتون اینتریک بسیار انتخابی است و ممکن است برخی از سویه‌های Salmonella و Shigella را مهار کند.

تشخیص قطعی نیاز به انجام آزمایش‌های تکمیلی مانند تست‌های بیوشیمیایی و سرولوژی دارد.

برخی از باکتری‌های دیگر نیز ممکن است کلنی‌هایی مشابه Salmonella و Shigella ایجاد کنند.

 

نکات مهم:

محیط هکتون اینتریک باید در دمای 2-8 درجه سانتی‌گراد نگهداری شود و قبل از استفاده باید از عدم وجود هرگونه آلودگی اطمینان حاصل شود.

نتایج حاصل از کشت در محیط هکتون اینتریک باید همیشه با سایر آزمایش‌های میکروبیولوژی و اطلاعات بالینی بیمار تفسیر شوند.

تفاوت‌های جزئی در فرمولاسیون محیط کشت هکتون اینتریک ممکن است بین تولیدکنندگان مختلف وجود داشته باشد.

 

محیط کشت ایکس ال دی XLD:

محیط کشت XLD (Xylose Lysine Deoxycholate) یک محیط کشت انتخابی و تفکیکی است که به طور گسترده در باکتریولوژی برای شناسایی و تفکیک گونه‌های مختلف باکتری‌ها، به ویژه گونه‌های روده‌ای (انتروباکتریاسه) مورد استفاده قرار می‌گیرد. این محیط بر اساس توانایی‌های متابولیکی باکتری‌ها برای هضم قندها و ترکیبات دیگر ساخته شده و ویژگی‌های خاصی را به نمایش می‌گذارد.

 

مکانیزم عمل:

محیط XLD حاوی مواد مختلفی است که عمل انتخابی و تفکیکی را انجام می‌دهد:

Xylose: یک قند است که برخی از باکتری‌ها می‌توانند آن را تخمیر کنند. تخمیر این قند منجر به تولید اسید می‌شود.

Lysine: یک اسید آمینه است. باکتری‌هایی که قادر به تجزیه لیسین هستند، آنزیمی ترشح می‌کنند که لیسین را به سایر محصولات تبدیل می‌کند.

Deoxycholate: یک نمک صفراوی است. این ماده عمل انتخابی را انجام می‌دهد و باعث مهار رشد برخی از باکتری‌ها، به خصوص گونه‌هایی که در روده یافت می‌شوند، می‌شود.

رنگ‌های شاخص: محیط کشت XLD حاوی رنگ‌های شاخص مختلف است که به تشخیص محصولات متابولیسم باکتری‌ها کمک می‌کنند. مثلاً رنگ‌های شاخص برای تشخیص اسید و قلیایی بودن محیط هستند.

 

ویژگی‌های کلیدی محیط XLD:

انتخابی: با وجود نمک صفراوی (deoxycholate) به رشد گونه‌هایی که به آن حساس هستند، مانع می‌شود. این امر موجب می‌شود گونه‌های دیگر بدون مزاحمت رشدی داشته باشند.

تفکیکی: قندهای مختلف (Xylose) و اسید آمینه‌ها (Lysine) موجب تفکیک گونه‌ها بر اساس توانایی‌های متابولیکی آنها می‌شود.

تشخیص تخمیر: به دلیل رنگ‌های شاخص موجود در محیط، تشخیص تخمیر و تولید اسید توسط برخی باکتری‌ها ممکن می‌شود. به عنوان مثال، مناطق زرد در محیط ممکن است نشان دهنده تولید اسید از تخمیر Xylose باشد.

تشخیص هیدرولیز لیسین: برخی باکتری‌ها می‌توانند لیسین را به عنوان منبع انرژی هضم کنند. این پروسه در حضور ترکیبات خاص در محیط می‌تواند منجر به ایجاد رنگ‌های خاصی شود (مثل رنگ قرمز در برخی مناطق).

 

کاربردها:

محیط XLD عمدتا برای شناسایی و تمایز گونه‌های باکتری‌های روده‌ای (به عنوان مثال، E. coli, Salmonella, Shigella, و غیره) استفاده می‌شود. با توجه به الگوهای رنگی مختلف در کلنی‌های باکتریایی، می‌توان گونه‌ها را با هم مقایسه کرده و به شناسایی و تشخیص سریع‌تر آنها کمک کرد. به عنوان مثال، E. coli معمولاً به رنگ قرمز یا نارنجی روی محیط XLD مشاهده می‌شود.

 

محدودیت‌ها:

محیط XLD ممکن است در شناسایی برخی گونه‌ها یا شناسایی باکتری‌ها با توانایی کم تجزیه لیسین یا قند دقیق نباشد. به همین دلیل، در صورت نیاز به اطمینان کامل، تست‌های اضافی لازم است.

 

• ما در توان گستر خسروی در تلاشیم تا با ارائه اطلاعات و جزئیات دقیق محصولات به انتخاب نهایی شما عزیزان یاری رسانیم.

 

محیط کشت مک کانکی آگار:

محیط کشت مک‌کانکی (MacConkey agar) یک محیط کشت جامد انتخابی و افتراقی است که در میکروبیولوژی بالینی و غذایی برای جداسازی و افتراق باکتری‌های گرم منفی، به‌ویژه باکتری‌های خانواده انتروباکتریاسه (Enterobacteriaceae) استفاده می‌شود. این محیط به باکتری‌شناسان کمک می‌کند تا باکتری‌های بیماری‌زا مانند اشریشیا کلی (Escherichia coli)، سالمونلا (Salmonella) و شیگلا (Shigella) را از سایر باکتری‌های موجود در نمونه‌های مختلف، مانند مدفوع، ادرار و مواد غذایی، شناسایی کنند.

 

ترکیبات اصلی محیط کشت مک‌کانکی:

پپتون: منبع نیتروژن و مواد مغذی برای رشد باکتری‌ها.

لاکتوز: یک قند قابل تخمیر که به عنوان سوبسترا برای افتراق باکتری‌های تخمیرکننده لاکتوز از باکتری‌های غیرتخمیرکننده لاکتوز استفاده می‌شود.

نمک‌های صفراوی: این مواد از رشد باکتری‌های گرم مثبت جلوگیری می‌کنند و به عنوان عوامل انتخابی عمل می‌کنند.

کریستال ویوله: یک رنگ که از رشد برخی باکتری‌های گرم مثبت جلوگیری می‌کند و خاصیت انتخابی محیط را افزایش می‌دهد.

قرمز خنثی (Neutral red): یک شناساگر pH که تغییرات pH ناشی از تخمیر لاکتوز را نشان می‌دهد.

 

نحوه عملکرد محیط مک‌کانکی:

انتخاب: نمک‌های صفراوی و کریستال ویوله موجود در محیط، از رشد باکتری‌های گرم مثبت جلوگیری می‌کنند و به این ترتیب، محیط به طور انتخابی برای رشد باکتری‌های گرم منفی مناسب می‌شود.

افتراق: لاکتوز به عنوان سوبسترا برای تخمیر در محیط وجود دارد. باکتری‌های تخمیرکننده لاکتوز، لاکتوز را تخمیر می‌کنند و اسید تولید می‌کنند. این اسیدها باعث کاهش pH محیط اطراف کلنی باکتریایی می‌شوند. قرمزی خنثی در pH پایین به رنگ قرمز در می‌آید. بنابراین، کلنی‌های باکتری‌های تخمیرکننده لاکتوز به رنگ صورتی یا قرمز در می‌آیند. باکتری‌های غیرتخمیرکننده لاکتوز، لاکتوز را تخمیر نمی‌کنند و بنابراین pH محیط اطراف کلنی‌های آن‌ها تغییر نمی‌کند. کلنی‌های این باکتری‌ها بی‌رنگ یا کم‌رنگ باقی می‌مانند.

 

کاربردهای محیط کشت مک‌کانکی:

جداسازی و شناسایی باکتری‌های گرم منفی روده: مک‌کانکی آگار به طور گسترده برای جداسازی و شناسایی باکتری‌های گرم منفی روده مانند اشریشیا کلی، کلبسیلا، سالمونلا، شیگلا، پروتئوس و سایر انتروباکتریاسه‌ها از نمونه‌های بالینی (مدفوع، ادرار، خون) و نمونه‌های غذایی استفاده می‌شود.

افتراق باکتری‌های تخمیرکننده لاکتوز از باکتری‌های غیرتخمیرکننده لاکتوز: این محیط به باکتری‌شناسان کمک می‌کند تا به سرعت باکتری‌های تخمیرکننده لاکتوز را (که معمولاً بیماری‌زاتر هستند) از باکتری‌های غیرتخمیرکننده لاکتوز (که معمولاً کمتر بیماری‌زا هستند) تشخیص دهند.

تشخیص باکتری‌های کلی‌فرم در آب و مواد غذایی: مک‌کانکی آگار برای تشخیص باکتری‌های کلی‌فرم (coliforms) در آب و مواد غذایی استفاده می‌شود. کلی‌فرم‌ها گروهی از باکتری‌های گرم منفی تخمیرکننده لاکتوز هستند که وجود آن‌ها در آب و مواد غذایی نشان‌دهنده آلودگی مدفوعی است.

 

مزایا و محدودیت‌ها

 

مزایا:

محیط انتخابی و افتراقی موثر برای باکتری‌های گرم منفی.

سهولت استفاده و تفسیر نتایج.

قیمت مناسب.

 

محدودیت‌ها:

برخی از باکتری‌های گرم منفی ممکن است به خوبی در این محیط رشد نکنند.

شناسایی قطعی باکتری‌ها نیاز به آزمایش‌های تکمیلی دارد.

به طور خلاصه، محیط کشت مک‌کانکی یک محیط کشت مهم و پرکاربرد در میکروبیولوژی است که به دلیل خاصیت انتخابی و افتراقی خود، به باکتری‌شناسان کمک می‌کند تا باکتری‌های گرم منفی روده را به سرعت و به آسانی شناسایی و افتراق دهند.