محیط کشت آماده مانیتول/بلاد/ دی ان ایز پلیت ۸ سه خانه

این محصول در بسته بندی ۵ عددی به فروش می رسد.

✓ نکات طلایی خرید محیط کشت آماده مانیتول بلاد دی ان ایز چیست؟

✓ قیمت استثنایی خرید عمده محیط کشت آماده 

✓ محیط کشت آماده مانیتول/ بلاد/ دی ان ایز چیست

✓ خاصیت محیط کشت مانیتول چیست

✓ محیط کشت آماده دی ان ایز چیست 

✓ محیط کشت بلاد آگار چیست

✓ مزایا و محدودیت های محیط کشت آماده مانیتول بلاد دی ان ایز چیست 

 

مانیتول سالت آگار:

محیط کشت مانیتول سالت آگار (Mannitol Salt Agar - MSA) یک محیط کشت انتخابی و تفریقی است که به طور گسترده در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی، به ویژه برای جداسازی و شناسایی استافیلوکوک‌ها، به ویژه استافیلوکوکوس اورئوس، استفاده می‌شود. این محیط به دلیل غلظت بالای نمک (NaCl) و حضور قند مانیتول، امکان تشخیص و تمایز گونه‌های مختلف استافیلوکوک را فراهم می‌کند.

 

مکانیزم عمل و ترکیبات:

محیط کشت مانیتول سالت آگار حاوی ترکیبات زیر است که هر کدام نقش خاصی در ایجاد خاصیت انتخابی و تفریقی محیط دارند:

غلظت بالای نمک (7.5% NaCl): این غلظت بالای نمک از رشد بسیاری از باکتری‌ها جلوگیری می‌کند و محیط را برای استافیلوکوک‌ها انتخابی می‌سازد. استافیلوکوک‌ها به دلیل داشتن مکانیسم‌های مقاومت در برابر نمک، قادر به رشد در این محیط هستند.

مانیتول: یک قند الکلی است که به عنوان منبع کربن برای باکتری‌ها عمل می‌کند. برخی از استافیلوکوک‌ها، مانند استافیلوکوکوس اورئوس، قادر به تخمیر مانیتول هستند و در نتیجه اسید تولید می‌کنند.

فنل رد (Phenol Red): یک شاخص pH است. در pH خنثی تا قلیایی، رنگ محیط قرمز است، در حالی که در pH اسیدی، رنگ محیط زرد می‌شود.

 

 

نحوه افتراق باکتری‌ها:

استافیلوکوکوس اورئوس: کلنی‌های زرد رنگ با هاله‌ای زرد در اطراف خود ایجاد می‌کند. این به دلیل تخمیر مانیتول و تولید اسید است که باعث تغییر رنگ شاخص pH می‌شود.

استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس: کلنی‌های قرمز یا صورتی ایجاد می‌کند و هیچ تغییری در رنگ محیط اطراف ایجاد نمی‌کند، زیرا قادر به تخمیر مانیتول نیست.

سایر باکتری‌ها: به دلیل غلظت بالای نمک، معمولاً رشد نمی‌کنند یا رشد بسیار کمی دارند.

 

کاربردها:

محیط کشت مانیتول سالت آگار به طور گسترده در آزمایشگاه‌های میکروب‌شناسی بالینی و صنایع غذایی برای موارد زیر استفاده می‌شود:

جداسازی و شناسایی استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه‌های بالینی: این محیط در تشخیص عفونت‌های پوستی، زخم‌ها، خون و سایر نمونه‌های بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بررسی کیفیت مواد غذایی: محیط MSA برای تشخیص حضور استافیلوکوکوس اورئوس در مواد غذایی و ارزیابی ایمنی مواد غذایی استفاده می‌شود.

تست حساسیت به نمک: برای تعیین مقاومت باکتری‌ها به غلظت بالای نمک استفاده می‌شود.

 

محدودیت‌ها:

محیط MSA بسیار انتخابی است و ممکن است برخی از سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس را مهار کند.

برخی از گونه‌های دیگر استافیلوکوک (غیر از اورئوس) نیز ممکن است قادر به تخمیر مانیتول باشند و کلنی‌های زرد رنگ ایجاد کنند.

تشخیص قطعی نیاز به انجام آزمایش‌های تکمیلی مانند تست کاتالاز، کواگولاز و سایر تست‌های بیوشیمیایی دارد.

 

محیط کشت بلاد آگار:

محیط کشت بلاد آگار (Blood Agar) یک محیط کشت غنی‌ شده است که به طور گسترده در میکروبیولوژی برای کشت و شناسایی باکتری‌ها استفاده می‌شود، به ویژه برای ارزیابی الگوهای همولیتیک (lysis یا تخریب گلبول‌های قرمز خون) باکتری‌ها.

 

در اینجا توضیح مفصل‌تری ارائه می‌دهیم :

ترکیبات اصلی:

محیط پایه: معمولاً از محیط کشت آگار مغذی (Nutrient Agar) یا تریپتیک سوی آگار (Tryptic Soy Agar - TSA) به عنوان پایه استفاده می‌شود. این محیط‌ها حاوی مواد مغذی اولیه برای رشد باکتری‌ها هستند.

خون: 5 تا 10 درصد خونِ باکیفیتِ استریل، معمولاً خون گوسفند، به محیط پایه اضافه می‌شود. خون گوسفند به این دلیل ترجیح داده می‌شود که حاوی فاکتورهای رشد مورد نیاز برای بسیاری از باکتری‌ها است و الگوهای همولیتیک واضح‌تری را نشان می‌دهد.

 

نحوه تهیه:

محیط پایه (آگار مغذی یا TSA) طبق دستورالعمل سازنده آماده می‌شود.

محیط پایه استریل و خنک می‌شود (تا دمای حدود 45-50 درجه سانتی‌گراد).

خون استریل با غلظت 5-10% به محیط پایه اضافه می‌شود.

محیط به آرامی مخلوط می‌شود تا خون به طور یکنواخت پخش شود.

محیط کشت در پلیت‌های پتری ریخته می‌شود و اجازه داده می‌شود تا جامد شود.

 

کاربردها:

کشت باکتری‌ها: بلاد آگار محیطی غنی است که از رشد طیف وسیعی از باکتری‌ها، از جمله باکتری‌های سخت‌گیر (fastidious) که نیاز به مواد مغذی خاص دارند، پشتیبانی می‌کند.

شناسایی باکتری‌ها: مهم‌ترین کاربرد بلاد آگار، مشاهده و ارزیابی همولیز است. باکتری‌ها می‌توانند گلبول‌های قرمز خون را به درجات مختلف تخریب کنند و الگوهای همولیتیک متفاوتی را ایجاد کنند:

همولیز بتا (β-hemolysis): تخریب کامل گلبول‌های قرمز خون در اطراف کلنی باکتریایی. یک ناحیه شفاف و روشن در اطراف کلنی دیده می‌شود. این نوع همولیز اغلب با باکتری‌های بیماری‌زا (پاتوژن) مانند استرپتوکوکوس پیوژنز (گروه A استرپ) مرتبط است.

همولیز آلفا (α-hemolysis): تخریب ناقص گلبول‌های قرمز خون. ناحیه‌ای سبز رنگ و تیره‌تر در اطراف کلنی دیده می‌شود. این نوع همولیز اغلب با باکتری‌های فلور طبیعی مانند استرپتوکوکوس پنومونیه و استرپتوکوکوس ویریدنس مرتبط است.

همولیز گاما (γ-hemolysis): عدم وجود همولیز. هیچ تغییری در محیط اطراف کلنی مشاهده نمی‌شود. به این معناست که باکتری قادر به تخریب گلبول‌های قرمز خون نیست.

 

مزایا:

محیطی غنی برای رشد باکتری‌ها.

امکان شناسایی اولیه و افتراق باکتری‌ها بر اساس الگوهای همولیتیک.

 

محدودیت‌ها:

افتراق گونه‌های مختلف باکتری‌ها فقط بر اساس همولیز امکان‌پذیر نیست و نیاز به آزمایش‌های تکمیلی دارد.

خون می‌تواند در معرض آلودگی باشد و باید استریل باشد.

برخی از باکتری‌ها ممکن است الگوهای همولیتیک غیرمعمولی را نشان دهند.

به طور خلاصه، بلاد آگار یک محیط کشت مهم در میکروبیولوژی است که به دلیل توانایی آن در حمایت از رشد بسیاری از باکتری‌ها و ارائه اطلاعات مفیدی در مورد شناسایی باکتری‌ها از طریق مشاهده همولیز، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

✓✓✓ ما در توان گستر خسروی در تلاشیم تا با ارائه اطلاعات و جزئیات دقیق محصولات به انتخاب نهایی شما عزیزان یاری رسانیم.✓✓✓

 

محیط کشت دی ان ایز :

 

محیط کشت DNAse (دئوکسی ریبونوکلئاز) یک محیط کشت تخصصی است که برای تشخیص و شناسایی باکتری‌هایی که قادر به تولید آنزیم DNAse هستند، استفاده می‌شود. آنزیم DNAse، دئوکسی ریبونوکلئیک اسید (DNA) را هیدرولیز می‌کند. این محیط کشت بیشتر برای افتراق باکتری‌ها، به ویژه در میان گونه‌های استافیلوکوک و سراتیا، به کار می‌رود.

 

ترکیبات و مکانیزم عمل:

محیط کشت DNAse معمولاً حاوی ترکیبات زیر است:

DNA: به عنوان سوبسترای آنزیم DNAse عمل می‌کند. این DNA موجود در محیط کشت توسط باکتری‌هایی که آنزیم DNAse تولید می‌کنند، تجزیه می‌شود.

پپتون و عصاره گوشت: به عنوان منابع مواد مغذی برای رشد باکتری‌ها عمل می‌کنند.

کلرید سدیم (NaCl): برای حفظ تعادل اسمزی محیط کشت استفاده می‌شود.

آگار: به عنوان عامل جامد کننده محیط کشت عمل می‌کند.

شاخص رنگی (مانند متیل گرین یا تولوئیدین بلو): این شاخص‌ها به تغییرات pH حساس هستند و برای تشخیص فعالیت DNAse استفاده می‌شوند.

 

 

نحوه عملکرد و تفسیر نتایج:

باکتری‌های تولید کننده DNAse، DNA موجود در محیط کشت را در اطراف کلنی خود تجزیه می‌کنند. این تجزیه DNA باعث ایجاد تغییرات pH می‌شود که به نوبه خود باعث تغییر رنگ شاخص رنگی در اطراف کلنی می‌شود.

 

نتیجه مثبت: اگر باکتری DNAse تولید کند، یک هاله شفاف یا ناحیه تغییر رنگ در اطراف کلنی مشاهده می‌شود. این هاله نشان‌دهنده تجزیه DNA و تغییر pH محیط است.

 

نتیجه منفی: اگر باکتری DNAse تولید نکند، هیچ هاله شفاف یا ناحیه تغییر رنگ در اطراف کلنی مشاهده نمی‌شود.

 

کاربردها:

محیط کشت DNAse در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی برای موارد زیر استفاده می‌شود:

تشخیص استافیلوکوکوس اورئوس از سایر استافیلوکوک‌ها: استافیلوکوکوس اورئوس معمولاً DNAse مثبت است، در حالی که سایر استافیلوکوک‌ها (مانند استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس) DNAse منفی هستند.

شناسایی سراتیا مارسسنس: سراتیا مارسسنس معمولاً DNAse مثبت است.

افتراق سایر باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی.

 

انواع مختلف محیط کشت DNAse:

محیط‌های کشت DNAse مختلفی وجود دارند که از شاخص‌های رنگی متفاوتی برای تشخیص فعالیت DNAse استفاده می‌کنند. برخی از انواع رایج عبارتند از:

DNAse Test Agar with Methyl Green: در این محیط، متیل گرین به DNA متصل شده و یک رنگ سبز مایل به آبی به محیط می‌دهد. وقتی DNA تجزیه می‌شود، متیل گرین آزاد شده و رنگ محیط شفاف می‌شود.

DNAse Test Agar with Toluidine Blue: در این محیط، تولوئیدین بلو به DNA متصل شده و یک رنگ آبی به محیط می‌دهد. وقتی DNA تجزیه می‌شود، تولوئیدین بلو آزاد شده و یک رنگ صورتی مایل به بنفش در اطراف کلنی ایجاد می‌شود.

 

محدودیت‌ها:

نتیجه مثبت در محیط DNAse فقط نشان‌دهنده تولید آنزیم DNAse توسط باکتری است و لزوماً به معنی بیماری‌زا بودن باکتری نیست.

برخی از باکتری‌ها ممکن است DNAse تولید کنند، اما هاله قابل مشاهده‌ای در محیط کشت ایجاد نکنند.