محیط کشت آماده ایکس ال دی (XLD) پلیت ۶

این محصول در بسته بندی ۵ عددی به فروش می‌رسد.

✓ نکات طلایی خرید محیط کشت آماده ایکس ال دی پلیت ۶

✓ مهمترین نکته در خرید محیط کشت آماده XLD چیست

✓ محیط کشت آماده XLD چیست 

✓ محیط کشت آماده ایکس ال دی چه ویژگی هایی دارد 

✓ محیط کشت XLD چه مزایا و محدودیت هایی دارد 

 

محیط کشت XLD (Xylose Lysine Deoxycholate) یک محیط کشت انتخابی و تفکیکی است که به طور گسترده در باکتریولوژی برای شناسایی و تفکیک گونه‌های مختلف باکتری‌ها، به ویژه گونه‌های روده‌ای (انتروباکتریاسه) مورد استفاده قرار می‌گیرد. این محیط بر اساس توانایی‌های متابولیکی باکتری‌ها برای هضم قندها و ترکیبات دیگر ساخته شده و ویژگی‌های خاصی را به نمایش می‌گذارد.

 

✓✓✓ تیم توان گستر خسروی در تلاش است تا با ارائه اطلاعات و جزئیات دقیق محصولات ، به انتخاب نهایی شما عزیزان یاری رساند✓✓✓

 

مکانیزم عمل:

محیط XLD حاوی مواد مختلفی است که عمل انتخابی و تفکیکی را انجام می‌دهد:

Xylose: یک قند است که برخی از باکتری‌ها می‌توانند آن را تخمیر کنند. تخمیر این قند منجر به تولید اسید می‌شود.

Lysine: یک اسید آمینه است. باکتری‌هایی که قادر به تجزیه لیسین هستند، آنزیمی ترشح می‌کنند که لیسین را به سایر محصولات تبدیل می‌کند.

Deoxycholate: یک نمک صفراوی است. این ماده عمل انتخابی را انجام می‌دهد و باعث مهار رشد برخی از باکتری‌ها، به خصوص گونه‌هایی که در روده یافت می‌شوند، می‌شود.

رنگ‌های شاخص: محیط کشت XLD حاوی رنگ‌های شاخص مختلف است که به تشخیص محصولات متابولیسم باکتری‌ها کمک می‌کنند. مثلاً رنگ‌های شاخص برای تشخیص اسید و قلیایی بودن محیط هستند.

 

ویژگی‌های کلیدی محیط XLD:

انتخابی: با وجود نمک صفراوی (deoxycholate) به رشد گونه‌هایی که به آن حساس هستند، مانع می‌شود. این امر موجب می‌شود گونه‌های دیگر بدون مزاحمت رشدی داشته باشند.

تفکیکی: قندهای مختلف (Xylose) و اسید آمینه‌ها (Lysine) موجب تفکیک گونه‌ها بر اساس توانایی‌های متابولیکی آنها می‌شود.

تشخیص تخمیر: به دلیل رنگ‌های شاخص موجود در محیط، تشخیص تخمیر و تولید اسید توسط برخی باکتری‌ها ممکن می‌شود. به عنوان مثال، مناطق زرد در محیط ممکن است نشان دهنده تولید اسید از تخمیر Xylose باشد.

تشخیص هیدرولیز لیسین: برخی باکتری‌ها می‌توانند لیسین را به عنوان منبع انرژی هضم کنند. این پروسه در حضور ترکیبات خاص در محیط می‌تواند منجر به ایجاد رنگ‌های خاصی شود (مثل رنگ قرمز در برخی مناطق).

 

کاربردها:

محیط XLD عمدتا برای شناسایی و تمایز گونه‌های باکتری‌های روده‌ای (به عنوان مثال، E. coli, Salmonella, Shigella, و غیره) استفاده می‌شود. با توجه به الگوهای رنگی مختلف در کلنی‌های باکتریایی، می‌توان گونه‌ها را با هم مقایسه کرده و به شناسایی و تشخیص سریع‌تر آنها کمک کرد. به عنوان مثال، E. coli معمولاً به رنگ قرمز یا نارنجی روی محیط XLD مشاهده می‌شود.

 

محدودیت‌ها:

محیط XLD ممکن است در شناسایی برخی گونه‌ها یا شناسایی باکتری‌ها با توانایی کم تجزیه لیسین یا قند دقیق نباشد. به همین دلیل، در صورت نیاز به اطمینان کامل، تست‌های اضافی لازم است.