کیت استخراج اسید نوکلئیک ویروسی برند Simbiolab

قبل از ثبت سفارش این محصول،حتما با واحد پشتیبانی تماس بگیرید.

کیت استخراج اسید نوکلئیک ویروسی، ابزاری حیاتی در آزمایش‌های تشخیصی و پژوهشی است که برای استخراج RNA یا DNA از نمونه‌های دارای ویروس‌ها استفاده می‌شود. این کیت‌ها به ویژه در تشخیص بیماری‌های عفونی ناشی از ویروس‌ها، از جمله ویروس‌های کرونا، آنفلوآنزا، هپاتیت و HIV، کاربرد دارند.

 

مراحل کلی کار با کیت‌های استخراج اسید نوکلئیک ویروسی

جمع‌آوری نمونه: نمونه‌گذاری از بیماران، مانند خون، مایع برونشواسکولی یا سواب نازوفارنژال.

 

لیز کردن سلول‌ها: با استفاده از مواد شیمیایی خاص موجود در کیت، سلول‌ها و ویروس‌ها از هم شکسته می‌شوند تا اسید نوکلئیک آزاد شود.

 

جداسازی اسید نوکلئیک: باتوجه به روش‌های مختلف (مانند روش‌های مبتنی بر ستون یا دما)، اسید نوکلئیک از سایر مواد سلولی و پروتئین‌ها جدا می‌شود.

 

شستشو: شستشوی جدا شده‌ها برای حذف آلاینده‌ها و مواد اضافی.

 

احیا و ذخیره‌سازی: اسید نوکلئیک استخراج شده معمولاً در محلول بافری خاصی ذخیره می‌شود تا پایدار بماند.

 

کاربردهای کیت استخراج اسید نوکلئیک ویروسی

تشخیص بیماران: کمک به پزشکان در تشخیص بیماری‌های ویروسی از طریق PCR (واکنش زنجیره‌ای پلیمراز) و سایر روش‌ها.

 

پژوهش: استفاده در پروژه‌های تحقیقاتی برای بررسی ویژگی‌های ویروسی، ژنتیک و بهبود روش‌های درمانی.

 

کنترل عفونت: Monitor کردن عفونت‌های ویروسی در بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی.

 

مزایای کیت‌های استخراج

دقت و سرعت: معمولاً می‌توانند در زمان کوتاهی و با دقت بالا، اسید نوکلئیک را استخراج کنند.

توانایی کار با انواع نمونه‌ها: کاربرد در انواع نمونه‌ها، از جمله مایعات بیولوژیکی.

بهینه‌سازی: طراحی شده‌اند تا حداکثر خلوص و بازدهی اسید نوکلئیک را فراهم کنند.

نتیجه‌گیری

کیت استخراج اسید نوکلئیک ویروسی ابزارهای کلیدی در علم پزشکی، به‌ویژه در زمینه تشخیص بیماری‌ها و پژوهش‌های ویروسی هستند. این کیت‌ها به محققان و پزشکان کمک می‌کنند تا درک بهتری از ویروس‌ها و تاثیر آن‌ها بر سلامت انسان داشته باشند.

 

پروتکل ساده‌ی عملکردی کیت استخراج اسید نوکلئیک ویروسی شرکت “SIMBIOLAB” و استفاده از تکنولوژی “Silica adsorption” در آن، امکان تخلیص ژنوم ویروس را در کم‌ترین زمان ممکن (کم‌تر از ۲۵ دقیقه) و همچنین با کم‌ترین خطر زیستی و احتمال انتقال آلودگی نمونه‌ها با یک‌دیگر فراهم می‌سازد.