لوله خونگیری وکیوم خلأ سدیم سیترات PT برند CD rich حجم 3ml

✓ نکات طلایی خرید لوله خونگیری وکیوم خلأ سدیم سیترات pt-ptt وارداتی چیست؟

✓ لوله خونگیری وکیوم خلأ PT-PTT چیست؟

✓ لوله خونگیری Pt-ptt چه کاربردی دارد ؟

✓ ویژگی های لوله خونگیری وکیوم خلأ PT PTT چیست؟

 

لوله‌های خونگیری PT/PTT، که به لوله‌های سیترات نیز معروف هستند، نوعی از لوله‌های خونگیری وکیوم هستند که برای جمع‌آوری نمونه خون برای آزمایش‌های انعقادی استفاده می‌شوند، به ویژه آزمایش‌های زمان پروترومبین (Prothrombin Time) یا PT و زمان ترومبوپلاستین نسبی فعال شده (Activated Partial Thromboplastin Time) یا PTT. در اینجا یک توضیح جامع در مورد این نوع لوله‌ها آورده شده است:

 

 

✓✓✓ ما در توان گستر خسروی در تلاشیم تا با ارائه اطلاعات دقیق و کامل از محصولات به انتخاب نهایی شما عزیزان یاری رسانیم.✓✓✓

 

 

اصول عملکرد:

خلاء (Vacuum): این لوله‌ها به صورت استریل و تحت خلاء تولید می‌شوند. هنگامی که سوزن وارد رگ می‌شود و لوله به نگهدارنده (Holder) متصل می‌گردد، خلاء موجود در لوله به صورت خودکار مقدار مشخصی از خون را به داخل لوله می‌کشد. این ویژگی باعث می‌شود حجم خون جمع‌آوری شده دقیق و استاندارد باشد.

 

سیترات سدیم (Sodium Citrate): این لوله‌ها حاوی ماده ضد انعقاد سیترات سدیم هستند. سیترات سدیم با متصل شدن به یون‌های کلسیم موجود در خون، از فعال شدن مسیرهای انعقادی جلوگیری می‌کند. به این ترتیب، خون در لوله لخته نمی‌شود و فاکتورهای انعقادی به خوبی حفظ می‌شوند. غلظت سیترات سدیم معمولاً 3.2٪ یا 3.8٪ است، بسته به نوع آزمایشگاه و روش‌های مورد استفاده.

 

 

کاربردها:

زمان پروترومبین (PT): این آزمایش برای ارزیابی مسیر انعقادی خارجی و مشترک استفاده می‌شود و برای پایش درمان با وارفارین (کومادین) نیز کاربرد دارد.

زمان ترومبوپلاستین نسبی فعال شده (PTT): این آزمایش برای ارزیابی مسیر انعقادی داخلی و مشترک استفاده می‌شود و برای پایش درمان با هپارین نیز کاربرد دارد.

سایر آزمایش‌های انعقادی: لوله‌های سیترات ممکن است برای سایر آزمایش‌های انعقادی نیز استفاده شوند که نیاز به خون غیر لخته شده دارند، از جمله:

زمان ترومبین (Thrombin Time)

فیبرینوژن (Fibrinogen)

فاکتورهای انعقادی (Coagulation Factors)

 

نحوه استفاده:

آماده‌سازی: ابتدا لوله سیترات مناسب با برچسب و مشخصات بیمار آماده می‌شود. رنگ درب این لوله‌ها معمولاً آبی روشن است.

ترتیب خونگیری: لوله‌های سیترات باید بعد از لوله‌های خونگیری غیر افزودنی (مانند لوله سرم) و قبل از لوله‌های حاوی EDTA یا هپارین جمع‌آوری شوند. این ترتیب برای جلوگیری از آلودگی نمونه با مواد ضد انعقاد دیگر است.

خونگیری: پس از ضدعفونی محل خونگیری، سوزن وارد ورید بیمار می‌شود.

اتصال لوله: لوله خونگیری وکیوم به نگهدارنده سوزن متصل می‌شود. خلاء موجود در لوله به صورت خودکار خون را به داخل می‌کشد.

پر کردن لوله: بسیار مهم است که لوله سیترات به طور کامل پر شود تا نسبت صحیح خون به سیترات سدیم (معمولاً 9:1) رعایت شود. پر کردن ناکافی لوله می‌تواند منجر به نتایج نادرست شود.

مخلوط کردن: بلافاصله بعد از پر شدن لوله، آن را به آرامی 3 تا 4 بار سروته کنید تا سیترات سدیم به خوبی با خون مخلوط شود. این کار از لخته شدن خون جلوگیری می‌کند و اطمینان حاصل می‌شود که فاکتورهای انعقادی به درستی حفظ شده‌اند.

ارسال به آزمایشگاه: نمونه خون باید در اسرع وقت (معمولاً ظرف 4 ساعت) به آزمایشگاه ارسال شود. اگر تأخیر وجود دارد، نمونه باید طبق دستورالعمل‌های آزمایشگاه نگهداری شود.

 

مزایا:

حفظ فاکتورهای انعقادی: سیترات سدیم به خوبی از لخته شدن خون جلوگیری می‌کند و فاکتورهای انعقادی را در شرایط مناسب برای اندازه‌گیری دقیق حفظ می‌کند.

دقت در نتایج: سیترات سدیم به عنوان یک ضد انعقاد استاندارد، دقت و قابلیت تکرار نتایج آزمایش‌های انعقادی را تضمین می‌کند.

سهولت استفاده: سیستم وکیوم فرآیند خونگیری را ساده‌تر و سریع‌تر می‌کند.

استانداردسازی حجم: لوله‌ها به طور خودکار حجم دقیقی از خون را جمع‌آوری می‌کنند، که به دقت نتایج آزمایش کمک می‌کند.

کاهش خطر آلودگی: سیستم بسته وکیوم خطر آلودگی نمونه خون را کاهش می‌دهد.

 

نکات مهم:

تاریخ انقضا: همیشه تاریخ انقضای لوله‌ها را بررسی کنید. لوله‌های منقضی شده ممکن است خلاء کافی نداشته باشند یا سیترات سدیم آن‌ها تخریب شده باشد.

ترتیب خونگیری: رعایت ترتیب صحیح خونگیری برای جلوگیری از آلودگی نمونه بسیار مهم است.

پر کردن لوله: پر کردن کامل لوله سیترات برای حفظ نسبت صحیح خون به سیترات سدیم ضروری است.

مخلوط کردن: لوله‌ها را بلافاصله بعد از خونگیری به آرامی و به درستی مخلوط کنید تا از لخته شدن خون جلوگیری شود.

شرایط نگهداری: لوله‌ها را در شرایط مناسب (دما و رطوبت) نگهداری کنید تا کیفیت آن‌ها حفظ شود.

همولیز و لخته: از ایجاد همولیز (شکستن گلبول‌های قرمز) یا لخته شدن خون در نمونه جلوگیری کنید، زیرا این موارد می‌توانند بر نتایج آزمایش‌های انعقادی تأثیر منفی بگذارند.

لوله‌های خونگیری وکیوم PT/PTT (سیترات) ابزاری حیاتی در آزمایشگاه‌های بالینی هستند که فرآیند جمع‌آوری و آماده‌سازی نمونه خون برای آزمایش‌های انعقادی را تسهیل می‌کنند و به تشخیص و پایش اختلالات انعقادی و درمان‌های ضد انعقادی کمک می‌کنند.